5.4 Η μονεταριστική άποψη για την καμπύλη Phillips
Ας υποθέσουμε ότι μια οικονομία βρίσκεται στο σημείο Α που αντιστοιχεί φυσικό ποσοστό ανεργίας Un και σε επίπεδο πληθωρισμού π1 (Σχήμα 63). Έστω ότι η κυβέρνηση αυξάνει την προσφορά χρήματος αυξάνοντας το ρυθμό πληθωρισμού, ώστε να μειωθεί ο πραγματικός μισθός και η ανεργία. Σε αυτήν την περίπτωση, η οικονομία θα βρεθεί στο σημείο Β, το οποίο αντιστοιχεί σε χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας (U1), αλλά υψηλότερο ρυθμό πληθωρισμού. Οι εργαζόμενοι όταν αντιληφθούν την μείωση των πραγματικών τους μισθών, θα πιέσουν για την αύξηση των ονομαστικών τους μισθών με αποτέλεσμα να επανέλθουν στο αρχικό τους επίπεδο, όπως και το ποσοστό ανεργίας. Έτσι, η οικονομία θα βρεθεί στο σημείο Γ, το οποίο αντιστοιχεί σε υψηλότερο πληθωρισμό και στο φυσικό ποσοστό ανεργίας (σε σχέση με το Γ). Με την ίδια διαδικασία η αύξηση της προσφοράς χρήματος θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του επιπέδου των τιμών, την προσωρινή μείωση της ανεργίας και μακροχρόνια τη διατήρηση του ποσοστού ανεργίας στο φυσικό της μέγεθος, αλλά με υψηλότερο ρυθμό πληθωρισμού.
Σχήμα 65 : Η αύξηση της προσφοράς χρήματος
