Αν ο καταναλωτής καταναλώσει μια επιπλέον ποσότητα από το αγαθό Χ1, θα λάβει επιπλέον χρησιμότητα MU1 (που είναι η οριακή χρησιμότητα και δείχνει πόση επιπλέον χρησιμότητα θα λάβει ο καταναλωτής, αν καταναλώσει μια επιπλέον ποσότητα από το αγαθό αυτό). Αντίστοιχα η οριακή χρησιμότητα για το Χ2 θα είναι MU2.
Αν καταναλώσει επιπλέον ποσότητα ΔΧ1, τότε η συνολική μεταβολή της χρησιμότητάς του θα είναι:
ΔU=MU1*ΔΧ1.
Αντίστοιχα για το Χ2 θα ισχύει ΔU=MU2*ΔΧ2.
Για να βρίσκεται ο καταναλωτής πάνω στην ίδια καμπύλη αδιαφορίας, συνεπάγεται ότι αν αυξήσει την ποσότητα του Χ1, θα πρέπει να μειώσει την κατανάλωση του Χ2 σε τέτοιο βαθμό, ώστε η συνολική του χρησιμότητα να παραμείνει αμετάβλητη. Δηλαδή
ΔU=0 => MU1*ΔΧ1+ MU2*ΔΧ2=0 => ΔΧ2/ ΔΧ1=- MU1/ MU2ΟΛΥ= ΔΧ2/ ΔΧ1=- MU1/ MU2 (2)