ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ LEONTIEF.
Το υπόδειγμα Η-Ο, ενώ έγινε αρχικά δεκτό με ενθουσιασμό, αμφισβητήθηκε ύστερα από μια εμπειρική έρευνα από τον W.W. Leontief. Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, οι ΗΠΑ μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ήταν η πιο πλούσια χώρα σε κεφάλαιο και συνεπώς θα έπρεπε σύμφωνα με το υπόδειγμα Heckser-Ohlin να εξάγει αγαθά εντάσεως κεφαλαίου. Αντίθετα, ο Leontief απέδειξε ότι το πρότυπο εμπορίου των ΗΠΑ ήταν χώρας πλούσιας σε εργασία. Επίσης η Ιαπωνία, μια χώρα πλούσια σε εργασία, ήταν εξαγωγέας αγαθών έντασης κεφαλαίου.
Η έρευνα του Leontief αμφισβητήθηκε και αυτή με τη σειρά της. Η κριτική σε αυτή, βασίστηκε στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν ήταν στην πραγματικότητα πλούσια σε κεφάλαιο, στον μη υπολογισμό του ανθρώπινου κεφαλαίου, σε στρεβλώσεις λόγω δασμών κ.α.
Ήρθε ο E.Leamer, να συμπληρώσει το υπόδειγμα Heckser-Ohlin, υποστηρίζοντας ότι μια χώρα προικοδοτημένη με μεγάλο ποσοστό από το παγκόσμιο απόθεμα ενός συντελεστή σε σχέση με άλλες χώρες, θα εξειδικευτεί στην παραγωγή προϊόντων που είναι εντάσεως αυτού του συντελεστή.