Από τα παραπάνω, μπορούν να συναχθούν δυο χρήσιμα συμπεράσματα που προκύπτουν από την Κεϋνσιανή προσέγγιση:

1. Τα ονομαστικά μεγέθη της οικονομίας (πχ προσφορά χρήματος, ονομαστικό επιτόκιο), μπορούν να επηρεάσουν πραγματικά μεγέθη της οικονομίας (πχ προϊόν, εισόδημα). Άρα κατά την κεϋνσιανή προσέγγιση δεν ισχύει η κλασσική διχοτόμος.
2. Υπάρχει μια αρνητική σχέση επιτοκίου (r) και εισοδήματος-παραγωγής (Υ). Δηλαδή, όσο μειώνεται το επιτόκιο, αυξάνεται το εισόδημα. Η σχέση μεταξύ των δύο αυτών καμπύλων παρίσταται γραφικά από την καμπύλη IS, η οποία δείχνει τους συνδυασμούς εισοδήματος(προϊόντος) και επιτοκίου για τους οποίους οι αγορές αγαθών και χρήματος βρίσκονται σε ισορροπία.

   Σχήμα 17: Ο Κεϋνσιανός Σταυρός και η καμπύλη IS

...επιστροφή.