4.1 ΕΝΑ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ.
Εξετάζοντας ένα υπόδειγμα γενικής ισορροπίας υποθέτουμε ότι στις αγορές δύο προϊόντων Χ1 και Χ2, αλλά και στις αντίστοιχες αγορές εργασίας τους επικρατεί τέλειος ανταγωνισμός.
Έστω ότι όλες οι αγορές βρίσκονται σε ισορροπία (σημεία Α, Γ, Ε και Η). Αν μεταβληθούν οι προτιμήσεις των καταναλωτών κατά τρόπο ευνοϊκό για το αγαθό Χ1, η καμπύλη ζήτησης μετατοπίζεται προς τα έξω και δεξιά (Σχήμα 43 Α) με αποτέλεσμα να αυξηθεί η τιμή ισορροπίας. Για να ανταποκριθούν οι επιχειρήσεις στην αυξημένη ζήτηση του Χ1 θα προβούν σε προσλήψεις. Συνεπώς αυξάνεται η ζήτηση εργασίας, με αποτέλεσμα να μετατοπιστεί η καμπύλη ζήτησης εργασίας προς τα έξω και δεξιά αυξάνοντας το μισθό ισορροπίας (Σχήμα 43Β). Η αύξηση, όμως, των τιμών των παραγωγικών συντελεστών για το Χ1, θα μετατοπίσει την καμπύλη προσφοράς του Χ1 προς τα πάνω και αριστερά (Σχήμα Α σημείο Β).
Η αύξηση της ζήτησης για το
Χ1 με δεδομένο το εισόδημα των καταναλωτών θα μειώσει τη ζήτηση για το
Χ2 (Σχήμα Γ). Η αύξηση της ζήτησης για το Χ1 θα οδηγήσει πολλές επιχειρήσεις
να στραφούν στην παραγωγή Χ1 εγκαταλείποντας τον κλάδο του Χ2 μειώνοντας
έτσι τη ζήτηση εργασίας για το Χ2 (Σχήμα Δ).
Τα παραπάνω αποτελέσματα μπορούν να θεωρηθούν απλά ως πιθανά. Το μόνο σίγουρο
είναι ότι, αν επικρατεί τέλειος ανταγωνισμός σε όλες τις αγορές, τότε μια διαταραχή
σε μια αγορά θα επηρεάσει και τις υπόλοιπες με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν
νέα σημεία ισορροπίας σε όλες τις αγορές (σημεία Β, Δ, Ζ και Θ).
