Όπως αναφέρθηκε στο υπόδειγμα της μιας οικονομίας, μία χώρα εξειδικεύεται στην παραγωγή ενός προϊόντος, όταν η σχετική τιμή του υπερβαίνει το κόστος ευκαιρίας του. Με την απουσία διεθνούς εμπορίου και δεδομένου ότι η οικονομία θα πρέπει να παράγει και τα δύο αγαθά, η σχετική τιμή του τυριού ως προς το κρασί θα ισούται με το κόστος ευκαιρίας του τυριού.
Με τη διεξαγωγή εμπορίου κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, αφού οι σχετικές τιμές καθορίζονται από εξωτερικούς παράγοντες της κάθε οικονομίας. Ας δούμε πώς θα καθοριστούν πλέον οι σχετικές τιμές των δύο αγαθών. Γενικότερα σε συνθήκες ανταγωνισμού, όπως ισχύουν και στο υπόδειγμά μας, οι τιμές καθορίζονται από την προσφορά και ζήτηση των προϊόντων. Αναζητώντας τις σχετικές τιμές δύο αγαθών, δεν έχουμε παρά να εξετάσουμε την σχετική προσφορά (η συνολική ποσότητα τυριού που προσφέρεται και από τις δύο χώρες προς τη συνολική ποσότητα του κρασιού που προσφέρεται και από τις δύο χώρες) και τη σχετική ζήτηση (η συνολική ποσότητα του τυριού που ζητείται και από τις δύο χώρες, προς τη συνολική ποσότητα του κρασιού που ζητείται και από τις δύο χώρες). Οι καμπύλες σχετικής προσφοράς και ζήτησης του τυριού, παρουσιάζονται στο παρακάτω σχήμα.
Η καμπύλη ζήτησης, θα είναι μια απλή καμπύλη με τη γνωστή αρνητική κλίση, καθώς όταν η σχετική τιμή ενός προϊόντος αυξάνεται, θα μειώνεται η σχετική ζήτησή του.
Ας υποθέσουμε, όπως παραπάνω, ότι το κόστος ευκαιρίας του τυριού στην Ημεδαπή είναι χαμηλότερο από το κόστος ευκαιρίας του ίδιου αγαθού στην Αλλοδαπή, δηλαδή ισχύει: aLc/aLw<a*Lc/a*Lw. Ας δούμε τώρα τι θα συμβεί, από την πλευρά της προσφοράς για διάφορα επίπεδα διεθνούς σχετικής τιμής (Pc/Pw):
Αν Pc/Pw<aLc/aLw, τότε καμία χώρα δεν θα παράγει τυρί, καθώς η σχετική τιμή του τυριού είναι μικρότερη από το κόστος ευκαιρίας του.
Αν Pc/Pw=aLc/aLw, τότε η Ημεδαπή θα παράγει και τα δύο προϊόντα. Η Αλλοδαπή δεν θα παράγει καθόλου τυρί (αφού Pc/Pw<a*Lc/a*Lw), αλλά θα παράγει κρασί (αφού Pw/Pc>a*Lw/a*Lc).
Αν aLc/aLw<Pc/Pw<a*Lc/a*Lw, τότε η Ημεδαπή θα παράγει τυρί και η Αλλοδαπή κρασί.
Αν a*Lc/a*Lw=Pc/Pw, τότε η Αλλοδαπή θα παράγει και τα δύο προϊόντα, ενώ η Ημεδαπή θα παράγει τυρί (αφού aLc/aLw<Pc/Pw).
Αν a*Lc/a*Lw<Pc/Pw, τότε και οι δύο χώρες θα παράγουν τυρί και καμία κρασί (αφού Pw/Pc<a*Lw/a*Lc<aLw/aLc).
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το εμπόριο είναι επωφελές και για τις δύο χώρες, με την έννοια ότι κάθε χώρα θα μπορεί να εξειδικευτεί στην παραγωγή ενός προϊόντος ή θα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή ενός προϊόντος, όταν η σχετική τιμή του ενός αγαθού σε σχέση με το άλλο βρίσκεται μεταξύ των σχετικών τιμών πριν από το εμπόριο. Έτσι η Ημεδαπή, τώρα, θα αντιμετωπίζει υψηλότερη σχετική τιμή του τυριού από ότι πριν το εμπόριο, γεγονός που της δίνει τη δυνατότητα να εξειδικευτεί στην παραγωγή τυριού (πριν το εμπόριο ίσχυε aLc/aLw=Pc/Pw, ενώ με τη διεξαγωγή εμπορίου ισχύει aLc/aLw<Pc/Pw) και με τον ίδιο τρόπο η Αλλοδαπή θα μπορεί να εξειδικευτεί στην παραγωγή κρασιού. Κάθε χώρα, τώρα, θα αντιμετωπίζει χαμηλότερη σχετική τιμή για το αγαθό, το οποίο θα εισάγει από αυτήν που αντιμετώπιζε για το ίδιο προϊόν πριν το εμπόριο, όταν το παρήγαγε μόνη της.