2. ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ

2.1 ΤΟ ΡΙΚΑΡΝΤΙΑΝΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ

Το Ρικαρντιανό Υπόδειγμα δέχεται τις υποθέσεις της τέλεια ανταγωνιστικής αγοράς και στηρίζεται στην έννοια του συγκριτικού πλεονεκτήματος, το οποίο μπορεί να εκφραστεί με τις εξής μορφές:

Μια οικονομία, θα εξειδικευτεί στην παραγωγή ενός προϊόντος Χ, αν η σχετική τιμή του ως προς το άλλο προϊόν Ψ υπερβαίνει το κόστος ευκαιρίας του Χ ως προς το Ψ. (Για περισσότερα) .

Το συγκριτικό πλεονέκτημα  της χώρας Α στην πραγωγή ενός αγαθού Χ σημαίνει ότι το κόστος ευκαιρίας (δηλαδή, δεδομένων των ποσοτήτων των παραγωγικών συντελεστών, πόση ποσότητα του ενός αγαθού πρέπει να θυσιαστεί για να παραχθεί μια επιπλέον ποσότητα από το άλλο αγαθό) του αγαθού Χ ως προς το αγαθό Ψ στη χώρα αυτή είναι χαμηλότερο από το κόστος ευκαιρίας του Χ ως προς το (αγαθό) Ψ στη χώρα Β. (Για περισσότερα) .

Σύμφωνα με το Ρικαρντιανό Υπόδειγμα, όταν μια χώρα ( η Α) έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή του ενός αγαθού Χ, τότε αυτομάτως η άλλη χώρα (Β) έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή του άλλου αγαθού Ψ.

Ένα από τα σημαντικότερα συμπεράσματα του Ρικαρντιανού Υποδείγματος είναι ότι, όταν μεταξύ δυο χωρών δημιουργείται ο "πειρασμός" της εξειδίκευσης και των αμοιβαία επωφελών εμπορικών συναλλαγών, τότε το μεταξύ τους εμπόριο συμβάλλει στη σύγκλιση των τιμών των προϊόντων και στην αύξηση των καταναλωτικών (και έμμεσα παραγωγικών) δυνατοτήτων τους (Παράδειγμα).

Προηγούμενη Σελίδα - Επόμενη Σελίδa