2.2.6 Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΔΙΧΟΤΟΜΟΣ.
Μεταξύ των υποθέσεων στις οποίες στηρίζεται το κλασικό υπόδειγμα, είναι η πλήρης ευκαμψία των τιμών και των ονομαστικών μισθών, καθώς και η χρήση του χρήματος ως μέσο συναλλαγών. Αν μεταβληθεί ένα ονομαστικό μέγεθος, όπως για παράδειγμα η ποσότητα χρήματος (Μ), θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του επιπέδου των τιμών για κάθε επίπεδο προϊόντος . (Περισσότερα)
Η μετατόπιση της συνολικής καμπύλης ζήτησης θα έχει ως αποτέλεσμα, το σημείο ισορροπίας της οικονομίας να αντιστοιχεί σε μεγαλύτερο επίπεδο τιμών, με σταθερό το επίπεδο του προϊόντος ισορροπίας (Υ*-προϊόν πλήρους απασχόλησης).
Το επίπεδο της απασχόλησης θα παραμείνει και αυτό αμετάβλητο, καθώς η αύξηση των τιμών θα οδηγήσει σε αύξηση των ονομαστικών μισθών (W) (καθώς οι εργαζόμενοι δεν θα επιτρέψουν την μείωση των πραγματικών τους μισθών), οι οποίοι είναι εύκαμπτοι, με αποτέλεσμα οι πραγματικοί μισθοί (W/P) να παραμείνουν αμετάβλητοι.